قانون اساسی - فصل چهاردهم: بازنگری در قانون اساسی

از قانون ایران ما
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۳:۳۱ توسط Wikiadmin (بحث | مشارکت‌ها) (ایجاد صفحه بر اساس متن اصلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
قانون اساسی ایران

قانون اساسی   این صفحه فصلی از فصل‌های قانون اساسی است.

اصل‏ یکصد و هفتاد و هفتم[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بازنگری‏ در قانون‏ اساسی‏ جمهوری‏ اسلامی‏ ایران‏، در موارد ضروری‏ به‏ ترتیب‏ زیر انجام‏ می‏ گیرد:

مقام‏ رهبری‏ پس‏ از مشورت‏ با مجمع تشخیص‏ مصلحت‏ نظام‏ طی‏ حکمی‏ خطاب‏ به‏ رئیس‏ جمهور موارد اصلاح‏ یا تتمیم‏ قانون‏ اساسی‏ را به‏ شورای‏ بازنگری‏ قانون‏ اساسی‏ با ترکیب‏ زیر پیشنهاد می‏ نماید:

  1. اعضای‏ شورای‏ نگهبان‏.
  2. رؤسای‏ قوای‏ سه‏ گانه‏.
  3. اعضای‏ ثابت‏ مجمع تشخیص‏ مصلحت‏ نظام‏.
  4. پنج‏ نفر از اعضای‏ مجلس‏ خبرگان‏ رهبری‏.
  5. ده‏ نفر به‏ انتخاب‏ مقام‏ رهبری‏.
  6. سه‏ نفر از هیأت‏ وزیران‏.
  7. سه‏ نفر از قوه‏ قضائیه‏.
  8. ده‏ نفر از نمایندگان‏ مجلس‏ شورای‏ اسلامی‏.
  9. سه‏ نفر از دانشگاهیان‏.

‎‎‎‎‎‎شیوه‏ کار و کیفیت‏ انتخاب‏ و شرایط آن‏ را قانون‏ معین‏ می‏ کند. مصوبات‏ شورا پس‏ از تأیید و امضای‏ مقام‏ رهبری‏ باید از طریق‏ مراجعه‏ به‏ آراء عمومی‏ به‏ تصویب‏ اکثریت‏ مطلق‏ شرکت‏ کنندگان‏ در همه‏ پرسی‏ برسد. رعایت‏ ذیل‏ اصل‏ پنجاه‏ و نهم‏ در مورد همه‏ پرسی‏ "بازنگری‏ در قانون‏ اساسی‏" لازم‏ نیست‏.

محتوای‏ اصول‏ مربوط به‏ اسلامی‏ بودن‏ نظام‏ و ابتنای‏ کلیه‏ قوانین‏ و مقررات‏ بر اساس‏ موازین‏ اسلامی‏ و پایه‏ های‏ ایمانی‏ و اهداف‏ جمهوری‏ اسلامی‏ ایران‏ و جمهوری‏ بودن‏ حکومت‏ و ولایت‏ امر و امامت‏ امت‏ و نیز اداره‏ امور کشور با اتکاء به‏ آراء عمومی‏ و دین‏ و مذهب‏ رسمی‏ ایران‏ تغییر ناپذیر است‏.

‎‎‎‎‎‎اصل‏ یکصد و هفتاد و هفتم‏ به‏ موجب‏ اصلاحاتی‏ که‏ در سال‏ 1368 نسبت‏ به‏ قانون‏ اساسی‏ صورت‏ گرفته‏، به‏ این قانون‏ الحاق‏ شده‏ است‏.‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎

اصل جدید[ویرایش | ویرایش مبدأ]

افزودن   در صورت نیاز به افزودن اصل جدید در این فصل، متن پیشنهادی آن را اینجا اضافه کنید.